Reactie EAPO over status vangstmogelijkheden 2025
3 min read
EAPO dringt er bij de Europese Commissie op aan een zinvolle dialoog met belanghebbenden aan te gaan.
De Europese Vereniging van Organisaties van Visproducenten (EAPO) heeft een reactie uitgebracht op de raadpleging van de Europese Commissie over de stand van zaken en de richtlijnen voor de vangstmogelijkheden voor 2025.
In het document worden de zorgen en standpunten van het EAPO belicht over verschillende belangrijke kwesties in verband met de toekomst van de Europese visserij, duurzaamheid en internationaal bestuur.
Overzicht van vangstmogelijkheden en duurzaamheid
De EAPO erkent de inspanningen van de Commissie om een overzicht te geven van de toestand van visbestanden en de vooruitgang die is geboekt op het gebied van duurzame visserij in Europa. EAPO benadrukt echter dat duurzaamheid niet alleen moet worden gedefinieerd door ecologische maatstaven, maar ook sociale en economische indicatoren moet omvatten.
De organisatie waardeert het dat de Commissie zich richt op het terugdringen van visserijsterfte en het vergroten van biomassa van de bestanden, maar uit haar bezorgdheid over de stagnatie van de visbestanden in regio’s als de Oostzee, de Keltische Zee en de Grote Noordzee. EAPO wijst ook op de mogelijke negatieve impact van offshore windparken op deze bestanden, zoals benadrukt in een recent Nature-artikel, en roept op tot zorgvuldige overweging van dergelijke ontwikkelingen.
Zorgen over ICES-advies en gegevenskwaliteit
EAPO heeft zijn bezorgdheid geuit over de kwaliteit van het advies van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES). Hoewel EAPO de ICES prijst voor zijn voortdurende inspanningen om de gegevensverzameling te verbeteren en nauwkeurig advies te verstrekken, merkt EAPO-discrepanties op tussen wetenschappelijke gegevens en observaties van vissers.
De organisatie pleit voor meer transparantie en kwaliteitsborging in het ICES-advies, met name over het gebruik van nieuwe modellen voor bestanden met weinig data. EAPO stelt dat de prioriteit moet liggen bij het verbeteren van de gegevenskwaliteit in plaats van te vertrouwen op voorzorg modellen die mogelijk niet de werkelijke toestand van de visbestanden weerspiegelen.
Vangstcapaciteit en sociaaleconomische indicatoren
Het EAPO is ingenomen met de werkzaamheden van de Commissie op het gebied van sociaaleconomische indicatoren, die van cruciaal belang zijn voor de beoordeling van de duurzaamheid van de visserijsector. De organisatie maakt zich echter zorgen over het toenemende aantal vlootsegmenten dat in de verslagen van de lidstaten over het evenwicht tussen vangstcapaciteit en -mogelijkheden als “onevenwichtig” wordt aangemerkt. EAPO stelt voor om de principes die zijn gebruikt om dit evenwicht te bepalen opnieuw te bekijken en pleit voor een flexibelere benadering van capaciteitsplafonds, met name in het licht van de overgang van de industrie naar alternatieve brandstoffen en energie-efficiëntere praktijken.
Internationaal bestuur en onderhandelingen over kuststaten
Het EAPO steunt de inspanningen van de Commissie om de internationale oceaan governance te versterken en een gelijk speelveld voor EU-vissers te waarborgen. De organisatie benadrukt het belang van het aanpakken van unilaterale acties van andere kuststaten, zoals het instellen van buitensporige quota, die kunnen leiden tot overbevissing. EAPO uit ook zijn bezorgdheid over de recente acties van het VK, waaronder het verbod op zandspiering en het verlenen van toegang tot hun wateren aan Noorse vaartuigen, wat volgens EAPO de handels- en samenwerkingsovereenkomst (TCA) tussen de EU en het VK ondermijnt.
Conclusie
De reactie van het EAPO op de raadpleging van de Commissie weerspiegelt de toezegging van de organisatie om ervoor te zorgen dat de toekomst van de EU-visserij wordt geleid door een evenwichtige benadering van duurzaamheid, waarbij ecologische, sociale en economische factoren worden geïntegreerd. Nu de onderhandelingen over de vangstmogelijkheden voor 2025 naderen, dringt EAPO er bij de Commissie op aan deze factoren in overweging te nemen en een zinvolle dialoog met belanghebbenden aan te gaan om de complexe uitdagingen waarmee de visserijsector wordt geconfronteerd, aan te pakken.
