Nieuwe wet voor Britse vlagschepen
2 min read
Maandag 23 november werd de eerste grote binnenlandse visserijregeling in het VK in bijna 40 jaar in wet omgezet. De Fisheries Act 2020 geeft het VK voor het eerst sinds 1973 volledige controle over zijn viswateren.
De Fisheries Act zal het VK in staat stellen te controleren wie in hun wateren vissen door middel van een nieuw vergunningstelsel voor buitenlandse vaartuigen en maakt een einde aan de huidige automatische rechten voor EU-vaartuigen om in de Britse wateren te vissen. Alles wat in de wet wordt onderschreven, heeft betrekking op duurzaamheid, en zorgt voor gezonde zeeën voor toekomstige generaties vissers. De Britse regering en de administraties zullen nu nieuwe visserijbeheerplannen ontwikkelen voor het beheer van de visserij ten voordele van de visserijsector en het mariene milieu.
Gezonde visbestanden, met het vooruitzicht op verdere vangstmogelijkheden via internationale onderhandelingen, zullen de economische groei van kustgemeenschappen in het hele land helpen stimuleren door ervoor te zorgen dat de industrie de komende jaren kan blijven floreren. De wet geeft het VK nu een stevige juridische basis aan het einde van de overgangsperiode, met de mogelijkheid om nieuwe regels in te voeren en af te dwingen om onze beschermde zeegebieden op zee te beschermen – waardoor de blauwe beschermingszone van de overheid voor zeebescherming rond de Engelse kust wordt versterkt.
De Visserijwet stelt de regering in staat om een breder scala aan visserijprojecten te financieren, bijvoorbeeld om het gebruik van nieuwe technologieën op zee aan te moedigen, de haveninfrastructuur te verbeteren en de recreatieve zeevisserij te ondersteunen.
Het rust de administraties ook uit met grotere bevoegdheden op het gebied van visserijbeheer. Dit betekent dat elke administratie haar aanpak zal afstemmen op de specifieke behoeften van hun industrieën en wateren, waardoor een afstand van het starre en omslachtige gemeenschappelijk visserijbeleid mogelijk wordt gemaakt.
De wet erkent ook dat veel visbestanden ‘gedeelde bestanden’ zijn wanneer ze over grenzen zwemmen. Voor deze bestanden is onderhandeling met andere landen cruciaal, aangezien duurzame vangsten niet kunnen worden bereikt door alleen maatregelen van het VK.
De wet gaat ook verder dan het gemeenschappelijk visserijbeleid door ervoor te zorgen dat verdere maatregelen worden genomen om de impact van de visserijsector op klimaatverandering te minimaliseren, bijvoorbeeld door beleid te ontwikkelen om de uitstoot van bijvoorbeeld vissersvaartuigen te verminderen of het koolstofarm maken te stimuleren.
Naast de wet heeft het VK nu gezorgd voor nieuwe bilaterale visserijovereenkomsten, waaronder de overeenkomsten met Noorwegen en de Faeröer, en de memoranda van overeenstemming met Groenland en IJsland. Door middel van dergelijke regelingen zal het VK in staat zijn te onderhandelen over toekomstige duurzame vangstmogelijkheden met andere kuststaten, in het belang van onze visserijsector en het mariene milieu, nu en in de toekomst.
