EBFA verwelkomt evenwichtige aanpak ten aanzien van bodemtrawls
3 min read
Rationele benadering kan onevenredige sluitingen van visgebieden voorkomen.
De Europese Alliantie voor bodemvisserij (EBFA) is ingenomen met de evenwichtige aanpak van commissaris Kadis van de bodemtrawlvisserij in beschermde mariene gebieden (MPA’s). De commissaris benadrukte het belang van een wetenschappelijk onderbouwde strategie om het behoud van biodiversiteit in evenwicht te brengen met duurzame visserijpraktijken.
EBFA is vooral ingenomen door zijn focus om op maat gemaakte beoordelingen en evaluaties per geval, waarbij hij ervoor zorgt dat beslissingen worden gemaakt door bewijs in plaats van brede aannames. Deze rationele benadering, die al lang wordt bepleit door EBFA, kan onevenredige sluitingen van visgebieden voorkomen onder de huidige en nieuwe milieuwetgeving, zoals de natuurherstel wet.
In het kader van de bredere inzet van de EU voor het oceanenpact en in overeenstemming met de doelstellingen van de Oceaanconferentie van de Verenigde Naties (UNOC), benadrukte commissaris Kadis de belangrijkste prioriteiten die aansluiten bij de waarden van de EBFA: solide wetenschap, doeltreffende monitoring, handhaving en het verlenen van essentiële steun aan de lidstaten. De toekomstige plannen van de Commissie om de lidstaten te helpen bij het ontwerpen en uitvoeren van doeltreffende beschermde gebieden zijn een cruciale stap om het behoud van de biodiversiteit te waarborgen en tegelijkertijd duurzame visserij te bevorderen.
In zijn verklaring benadrukte commissaris Kadis het cruciale onderscheid tussen de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030, die niet juridisch bindend is, en de wet op het natuurherstel, die bindende verplichtingen met zich meebrengt. Dit onderscheid is belangrijk, omdat het een afwijking mogelijk maakt van eerdere onrealistische niet-bindende doelstellingen, zoals een geleidelijke uitfasering van de actieve bodemvisserij tegen 2030 of een volledige sluiting van 10 % van de EU-zeeën voor visserij. Volgens de EBFA kregen deze doelstellingen geen goedkeuring van de internationale gemeenschap en de daarmee verband houdende VN-verdragen.
De commissaris verduidelijkte verder dat bodemtrawlvisserij in MPA’s moet worden overwogen op basis van een effectbeoordeling voor elk specifiek gebied. Hij verklaarde: ‘Als bioloog hangt het af van waar de bodemtrawlvisserij plaatsvindt en of het een negatieve impact heeft op de beoogde soorten, ecosystemen en habitats in een bepaald gebied. Wanneer er bewijs is van een impact, mag bodemtrawlvisserij niet worden toegestaan. Wanneer echter uit een effectbeoordeling blijkt dat er geen sprake is van significante schade – bijvoorbeeld in Natura 2000-gebieden waar verenigbare activiteiten zijn toegestaan – dan moet de bodemtrawlvisserij kunnen worden voortgezet.”
Iván López, voorzitter van EBFA, verklaarde: “We prijzen commissaris Kadis voor zijn genuanceerde aanpak die een evenwicht biedt tussen de behoeften op het gebied van bescherming van de biodiversiteit, duurzame visserij, kustontwikkeling en voedselautonomie. Als de bodemtrawlvisserij goed wordt beheerd en gereguleerd, zoals in Europa het geval is, kan deze samengaan met doelstellingen voor het behoud van de biodiversiteit. Niet alle beschermde gebieden zijn aangewezen als strikt no-take of volledig beschermde zones. In veel gevallen is gereguleerde bodemtrawlvisserij toegestaan binnen specifieke zones van MPA’s waar het niet in strijd is met instandhoudingsdoelstellingen, en deze vergunningen zijn gebaseerd op uitgebreide wetenschappelijke beoordelingen. Sommige MPA’s zijn bijvoorbeeld ontworpen om vogels te beschermen die geen last hebben van bodemtrawlvisserij.’
EBFA roept op om deze rationele benadering te handhaven in het komende Oceans Pact en UNOC, in plaats van toevlucht te nemen tot emotionele campagnes en algemene verboden die de achteruitgang van de vloot alleen maar zouden versnellen en de afhankelijkheid van invoer uit niet-duurzame bronnen zoals Rusland of China zouden vergroten.
EBFA staat klaar om samen te werken met de Europese Commissie en andere belanghebbenden bij de ontwikkeling en implementatie van beleid dat prioriteit geeft aan wetenschappelijk bewijs, duurzaamheid en de bescherming van ons gedeelde mariene erfgoed.
