Zeebaars blijft zorgenkindje
3 min readVolgens de wetenschap gaat het niet goed met het zeebaarsbestand in de Noordzee en westelijke wateren. Om het tij te keren stelt ICES voor 2018 een 0-vangst voor om dit bestand te laten herstellen.
VisNed begrijpt dat er extra bescherming moet komen. Tijdens overleg vorige week op het ministerie van LNV met de stakeholders over de beheersmaatregelen heeft VisNed een pleidooi gehouden voor werkbare maatregelen en het betrekken van de sportvisserij in het bijdragen aan het herstel.
Op dit moment gelden voor beroepsvissers al stringente maatregelen. Zo mogen vaartuigen die een bodemtrawlvistuig gebruiken niet gericht op zeebaars vissen en geldt een bijvangst van maximaal 3% per dag en maximaal 400 kg per maand. Daardoor komt het nog steeds voor dat bij een bepaalde lucky trek soms duizenden kg zeebaars gediscard moeten worden. Dankzij bizarre regelgeving een enorme verspilling die nergens toe dient.
Tijdens het overleg werd het ICES-advies en een document besproken met de resultaten van de maatregelen die tot nu toe genomen zijn, die door de Europese Commissie als onvoldoende gekwalificeerd worden. Om toch tot een omkeer in de ontwikkeling van het bestand te komen waarbij een toename wordt gerealiseerd dient de visserijinspanning met maar liefst 60 % af te nemen. Dit zou bijvoorbeeld betekenen dat de bijvangst nog maar 1% per dag mag bedragen en niet meer dan 150 kg per maand. VisNed heeft steeds gepleit voor pragmatische en werkbare regels. Echter, op dit moment, maar ook met de aanlandplicht aanstaande, is deze aanpak heel ver weg.
Discards
In de discussie heeft VisNed aangegeven dat de huidige bijvangstbepalingen discards in de hand werken. Vissers vermijden zoveel mogelijk locaties waar de kans op de vangst van zeebaars groot is maar er blijft soms sprake van een onvermijdelijke bijvangst die de 3 % of 400 kg te boven gaat.
Werkbare maatregelen
VisNed pleit opnieuw voor werkbare maatregelen. Denk bijvoorbeeld aan een bijvangsthoeveelheid op jaarbasis. Verder moeten alle kleinschalige vissers, die nog wel gericht op zeebaars vissen (handlijn, haken en staandwant) gelijk behandeld worden. Vanuit VisNed hebben we aangegeven dat Nederland een relatief kleine speler is, immers alle Nederlandse visserijactiviteiten, commercieel en recreatief zorgen samen nog niet voor 10 % van de aanvoer. Het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk zijn de grote spelers en dienen dan ook het voortouw te nemen.
Wat weten de wetenschappers?
Gesproken wordt over het sluiten van paaigebieden en Real Time Closures (RTC’s) bij concentraties van zeebaars. Echter, de wetenschappelijke informatie hierover is nog onvoldoende. Van verschillende kanten werd aangegeven dat de aanwas van jonge zeebaars in zee duidelijk zichtbaar is. Ook wordt er in sommige visserijen veel zeebaars gevangen die net onder de minimum maat van 42 cm zit.
Dit zijn vissen die tenminste 3-4 jaar oud zijn en VisNed heeft de vraag gesteld waarom hierover niets in het ICES-advies staat. Is dit wel opgemerkt door de wetenschap? Veel vissen die nu nog niet de minimummaat hebben duidt erop dat deze volgend jaar wel in de vang komen. Wordt de visserman dan niet met een onuitvoerbaar probleem geconfronteerd? VisNed heeft net als NetViswerk het moeten discarden als immoreel aangeduid.
Sportvisserij
Waarschijnlijk wordt meer dan de helft van de onttrekkingen aan het bestand gedaan door de sportvisserij. Beleidsmakers zouden ook deze partij mogen vragen een evenredige bijdrage te leveren aan de herstelmaatregelen.
Opnieuw is aandacht gevraagd voor controle en handhaving op zeebaars-activiteiten waarvan iedereen weet dat deze niet conform de regelgeving gaat. Veel restaurants worden bevoorraad door sportvissers die zich niet houden aan de baglimit. Als van de beroepsvisserij grote inspanningen gevraagd worden een bijdrage te leveren in het herstel moet andere zaken niet oogluikend worden toegestaan. Dat ondermijnt in ieder geval het draagvlak voor de ingrijpende maatregelen waarover tijdens de Visserijraad van 11 en 12 december as. een besluit wordt genomen. [Nieuwsbericht VisNed – 1 december 2017]