Europêche voorzitter roept op tot rationeel Europees visserijbeleid
3 min read
De voorzitter van Europêche, Javier Garat, heeft in een hoorzitting die was georganiseerd door de Commissie visserij van het Europees Parlement, de uitvoering van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) uit een gezet.
Hij zei dat veel visbestanden in Europa zich positief ontwikkelen, met name in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan, maar dat dit ten koste is gegaan van de vloot en werkgelegenheid.
Hij hekelde de vele problemen waarmee vissers te kampen hebben als gevolg van onrealistische wetgeving, zoals de aanland verplichting. Garat riep op tot rationeel beleid, gebaseerd op wetenschap en niet op campagnes, die voedselzekerheid, duurzame groei, concurrentievermogen en de sociale dimensie van het gemeenschappelijk visserijbeleid ondersteunen.
Het GVB, dat in 2013 werd goedgekeurd, kwam neer op een radicale herziening van het bestaande visserijbeleid. Het GVB introduceerde de doelstelling om alle visbestanden in Europa te bevissen op verlaagde niveaus, de zogenaamde “maximale duurzame opbrengst” (MSY). De sector werd beloofd dat de invoering van het MSY-beleid zich zou vertalen in grotere quota en de productie van meer vis en meer banen.
De heer Garat merkte het volgende op “Onze vissers is altijd beloofd dat alle opofferingen die op korte termijn worden gemaakt, op lange termijn zullen worden beloond. Maar ondanks het feit dat de visserijdruk in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan met de helft is gedaald en de vangstcapaciteit met 20% (met andere woorden, 20.000 vissersvaartuigen minder dan in 2008), blijft de werkgelegenheid dalen. Bovendien is de totale productie van schaal- en schelpdieren in de EU de afgelopen 20 jaar gestagneerd of zelfs gedaald. Het MSY-beleid levert niets op en kan niet worden gezien als heilig “.
Bovenop het MSY-beleid heeft het GVB tegelijkertijd de beruchte “aanlandingsverplichting” ingevoerd. Het doel daarvan is de teruggooi in Europa uit te bannen. Garat merkte het volgende op: “Dit beleid bewijst eens te meer dat bepaalde regels die in Brussel zijn bedacht en gebaseerd zijn op emotionele campagnes, weinig te maken hebben met de realiteit. Ondanks hun investeringen en verbeteringen op het gebied van selectiviteit van vistuig, technische ontwikkelingen en onderzoek, worden onze vissers en vrouwen bekritiseerd omdat zij een mislukt beleid dat per definitie onhaalbaar is, niet kunnen uitvoeren. De Commissie probeert nu het beleid uit te voeren door inbreukprocedures tegen lidstaten in te leiden en iedereen te laten geloven dat CCTV aan boord alle problemen zal oplossen. Het antwoord is veel eenvoudiger: we moeten deze regels herzien“.
Garat bekritiseerde dat volgens het huidige GVB de ruimte aan boord van de kombuis, hutten, toiletten en ontspanningsruimten, worden beschouwd als onderdeel van de vangstcapaciteit. Volgens hem staat deze ontoereikende definitie de modernisering van de vloot, en met name de verbetering van de sociale voorzieningen en de veiligheid aan boord, in de weg. Alternatieve formules moeten worden gevonden om ‘vangstcapaciteit’ te meten.
Garat verwees ook naar het voornemen van de Europese Commissie om in het kader van het komende actieplan voor de instandhouding van de visbestanden en de bescherming van het mariene milieu geleidelijk een einde te maken aan het gebruik van bodemvistuig, met name de sleepnetvisserij. Hij zei dat het actieplan volledig is losgekoppeld van de evaluatie van het GVB en de lopende onderhandelingen over de internationale milieudoelstellingen voor 2030. Hij benadrukte dat de Commissie een einde gaat maken aan duurzame en gecertificeerde Europese visserij, terwijl zij tegelijkertijd nog steeds grootschalige invoer uit niet Europese sleepnetvisserij accepteert.
De heer Garat concludeerde: “Als we in het kader van de Green Deal van de EU onuitvoerbare wetgeving en nieuw radicaal milieubeleid blijven goedkeuren, ben ik er zeker van dat er genoeg vis in zee zal zijn maar geen vissers om die te vangen. De nasleep van Covid-19 en de huidige oorlog in Oekraïne hebben de regeringen doen beseffen dat de EU minder afhankelijk moet worden van ingevoerd voedsel. Het toekomstige GVB moet in die richting gaan“.
