NieuwRechts in gesprek: Wat gebeurt er met onze vissers?

NieuwRechts gaat de komende weken in gesprek met verschillende vissers over hun ervaringen als visser en de uitdagingen die er momenteel zijn in de visserij.

In dit eerste deel vertelt garnalenvisser Johan Rispens, afkomstig uit het vissersdorpje Zoutkamp, aan NieuwRechts over teruglopende vangst en dreigende saneringen door strenger klimaatbeleid.

Hoe Rispens de visserij is ingerold

Rispens zit al decennia in het visser vak en heeft zich omhoog weten te werken: “Je begint met een klein roeibootje en een netje, en dan ga je vissen. Je probeert met een net van een meter je eerste zoetwatervis, paling, te vangen.” Al snel mocht Rispens mee met zijn buurman om te ervaren wat grootschaligere visserij inhield: “Ik mocht een keer in een van mijn schoolvakanties mee met mijn buurman, die visser was op de Noordzee. Je staat dan de hele nacht naar krabbetjes te zoeken. Als dertienjarige verdiende je daarmee honderd gulden. Na die ervaring wist ik al vrij snel dat ik visser wilde worden.”

Toen Rispens het geluk had dat hij een boot kon overkopen, had Rispens zijn eigen grote vissersboot. Dit hielp Rispens om wat hij zijn roeping noemde om te zetten in de realiteit: “Toen ik op mijn dertiende begon met vissen, wilde ik niks anders meer doen. Het was niet dat ik dacht aan iets anders, zoals vrachtwagenchauffeur worden.”

Verandering van de visserij in de afgelopen decennia

Volgens Rispens was vroeger zeker niet alles beter. Vooral op technologisch vlak is er veel vooruitgang geboekt, waardoor het fysiek minder zwaar is geworden: “Vroeger was het als visser erg zwaar voor je schouders. Door de technologische vooruitgang is dit veel beter geworden.”

Echter, aldus Rispens, is de mentaliteit in de visserij wel negatief veranderd: “Doordat mensen meer financieel hebben moeten investeren in boten en apparatuur, is de mentaliteit veranderd. Vroeger kocht je een schip voor 200.000 gulden. Tegenwoordig is dit al meer dan 700.000 euro. Doordat de investering groter is geworden en daarmee ook het risico, zijn mensen egoïstischer geworden. Vroeger lieten mensen elkaar op hun ‘eigen’ plek vissen; dat is tegenwoordig wel anders.”

Vooral als je een jaar met tegenslagen hebt, kan dit volgens Rispens negatief uitpakken: “Met de hoge schulden die vissers vaak hebben om hun investeringen in de vissersboten te betalen, kan een slecht jaar ervoor zorgen dat vissers al snel in de problemen komen.”

Lees hier verder en ook de andere gesprekken met vissers op NieuwRechts