Britse vissersschepen omgebouwd tot wachtschepen

In 1965 stond de olie-industrie in de Noordzee nog in de kinderschoenen. Vanaf het jaar van de eerste offshore-activiteit in 1962 tot dat jaar was er geen behoefte aan stand-by-schepen voor offshore-boorplatformen.

Door een ramp met een olieplatform in 1965 werd duidelijk dat er veel meer van dit soort schepen nodig waren en dat de Britse vissersvloot de ideale leverancier was voor deze reddingsschepen.

Vanaf deze periode, tot de jaren zeventig en begin jaren tachtig, was de Britse zijtrawlvissers-vloot economisch niet rendabel. Dit was het gevolg van afnemende visbestanden, EU-quota, sluiting van traditionele visgronden bij onder andere IJsland en stijgende brandstofprijzen.

Dus voor zowel de eigenaars van de trawlers en de werknemers van de oliemaatschappijen was er een ideaal antwoord. De vissersschepen zelf waren gemakkelijk om te bouwen tot wacht- en reddingsschip alleen al door het verwijderen van het vistuig. Later zijn ook de visruimen van de schepen omgebouwd als accommodatie voor overlevenden bij een ramp.

De zijtrawlers waren ideale schepen op de Noordzee, ze waren erg zeewaardig, hadden een laag vrij boord, waardoor opblaasbare reddingsboten en overlevenden gemakkelijk konden worden geborgen. De schepen konden zes weken op zee blijven en er was ook voldoende bemanning voor te krijgen.

In de daaropvolgende jaren werden de schepen geavanceerder en de bemanning beter opgeleid. In die jaren hebben deze schepen en bemanningen talloze levens gered.

Halverwege de jaren zeventig werd de voortdurende ondergang van de Britse visserijsector nog verergerd door de sluiting van verafgelegen visgronden voor Britse schepen. Omdat de olie-industrie in de Noordzee echter van een exploratiefase naar de productiefase ging, waren de kleinere zijtrawlers vaak niet toereikend voor hun taken bij de grote productieplatforms.

Er kwam dus vraag naar grotere schepen. Gelukkig waren de hektrawlers en met name de grotere vriestrawlers geschikter voor deze taak en werden ze snel aangepast. Op deze schepen was meer accommodatie voor overlevenden, betere medische voorzieningen. De schepen konden ook worden ingezet bij brandbestrijding en olievervuiling.

Op het onderstaande te downloaden pdf-bestand staan 306 stand-by-schepen, met foto en beschrijving, die zijn omgebouwd van Britse zij- en hektrawlers. Deze schepen leverden een waardevolle en essentiële reddingsdienst op de Noordzee.

Na meer dan 50 jaar olieproductie en exploratie in de Noordzee, danken vele honderden offshore-arbeiders hun leven aan deze waardevolle schepen en hun bemanningen.

Download hier het 9 mb grote pdf-bestand gemaakt door Robert F West.