Energiesector draait vissers een rad voor de ogen
3 min read
Energiesector draait vissers een rad voor de ogen. Foto EMK
En ja hoor, veel ogen gaan langzaam maar zeker open. Visserijnieuws laat begin augustus in het artikel ‘Frustratie over (niet) vissen in windparken’ zien dat de mooie praatjes van de energiesector allemaal loze kreten zijn. De windindustrie zit helemaal niet te wachten op visserijactiviteiten in windmolenparken. Dat wist de sector al, maar niemand geloofde dat. Immers gesubsidieerde projecten waar de overheid bij betrokken is, komen ‘altijd’ geloofwaardig over.
Door Willem den Heijer
Een paar weken geleden sprak ik al iemand die betrokken was bij zo’n project. Nou, die persoon kon er met z’n pet niet bij dat er zo veel geld over de balk gegooid wordt. Er zou onderzocht worden of passieve vormen van visserij zoals staandwantvisserij en visserij met lijnen mogelijk is in windparken. Klonk allemaal goed en veelbelovend…
Rapportages werden geschreven en, weliswaar op kleine schaal, beloofde het enig perspectief en compensatie voor het verbod op bijvoorbeeld bodemvisserij in windparken. Niet dat er veel vis werd gevangen tijdens het proefvissen, maar er was een basis. Daar zijn ze enkele jaren druk mee geweest.
Ondertussen verkondigden ngo’s dat er alternatieven waren voor de vissers die de sleepnetvisserij vaarwel zouden zeggen. Want passieve visserij in een windmolenpark was de ultieme oplossing. Naast allerlei vormen van kweek van schaal en schelpdieren en zeewier niet te vergeten, waarvoor al enkele (veelal mislukte) peperdure subsidieprojectjes waren opgetuigd.
Ook woordvoerders van groene politieke partijen schaarden zich achter de beweringen van ngo’s, waaronder landbouw- en visserijwoordvoerder Tjeerd de Groot van D66 die vanaf een vlakke zee naast Stichting (oud-) Noordzee-directeur Floris van Hest vol vertrouwen aankondigde dat de oesters van het Wereld Natuur Fonds er toch echt aan zouden komen…
Onder andere visser Job Schot en visserijvertegenwoordiger Pim Visser van VisNed lieten in interviews al weten dat geen enkele kottereigenaar overschakelt op een bootje om in een windmolenpark met passieve vistuigen aan de gang te gaan of om zeewierkweek of mosselkweek op te pakken.
Ja, de wereldbevolking blijft uitdijen zolang landen in Afrika en Azië geen geboortebeperking invoeren. Maar dat die uitdijende wereldbevolking staat te schreeuwen om zeewier, is een leugen. Of een aanname die niet onderbouwd kan worden. Zelfs in Nederland raak je zeewier nog niet aan de straatstenen kwijt. Het is een vegan-nichemarkt. Dat is het al jaren. In Yerseke zit de Zeeuwse Zeewierhandel. Voor belangstellenden misschien een aanleiding om eens te vragen aan die meneer die dat bedrijf runt of er veel groei in zit.
Job Schot zei ook al dat er totaal geen verdienmodel is en het ook geen zin heeft om daar tijd en geld in te steken. Maar ja, voor de kust van Scheveningen is een testlocatie en schijnt er genoeg geld te zijn om het spul drijvende te houden en in de steigers te zetten. Het mag wat kosten. Maar eigenlijk is het puur verkwisten van gemeenschapsgeld.
Oh ja, die visser die betrokken was bij het uitproberen van de staandwantvisserij in het windmolenpark kreeg plotsklaps te horen dat de ankers niet op de bodem mogen liggen, want die zouden de kabels kunnen beschadigen. Kabels die tien keer dikker zijn dan een pols en die volgens de industrie zeker vijf meter diep bodemberoerend zijn ingegraven.
Maar bedrijven als Vattenfall en TenneT laten nu hun ware aard zien. Die willen helemaal niets in het windmolenpark. Ze zitten niet te wachten op risico’s. Dus waarschijnlijk mag je straks alleen nog met een hengeltje in een windmolenpark vissen. Nou, dan wens ik je sterkte als je je Eurokotter verkoopt en je gaat met een speedbootje hengelen in het windmolenpark. Hengelen naar wat eigenlijk? Er zijn namelijk sterke vermoedens dat vooral platvis zich helemaal niet lekker voelt in zo’n windindustriegebied.
Maar ja, volgens Han Lindeboom (NIOZ) vindt kabeljauw het een prachtdomein om in rond te zwemmen vanwege het aanwezige voedsel. Dan moet die kabeljauw wel eerst gewaarschuwd worden, want deze rondvis zit ver boven de 58e breedtegraad en zal dus niet 320 tot 380 mijl de zuid in zwemmen om bij Borssele zich tegoed doen aan al het voedsel dat daar aanwezig is.
Kortgezegd komt het hierop neer dat in windmolenparken geen sprake zal zijn van passieve methoden met perspectief op een rendabele visserij. Voor de visserij zou het goed zijn als windmolenparken in bestaande natuurreservaten gebouwd worden.
