Het is wachten op een ramp

Maandag 31 januari werd weer eens duidelijk welke risico’s er verbonden zijn aan het massaal installeren van windmolenparken toen een lege bulkcarrier lossloeg van zijn anker. Het 190 meter lange schip dreef met een gangetje van zo’n drie knopen per uur dwars door windmolenpark Holland Zuid.

Door Willem den Heijer

De onder Maltezer vlag varende bulkcarrier ‘Julietta D’ lag in het ankergebied ten westen van IJmuiden toen het door de storm van zijn ankers sloeg. Na in aanvaring te zijn geweest met een 128 meter lange chemicaliëntanker, eveneens uit Malta, maakte de ‘Jullietta D’ water. Door helikopters werd de 18-koppige bemanning van boord gehaald. Dat gebeurde vrij snel terwijl de bulkcarrier zelfs uren later nog stabiel was en geen olie lekte.

In het verleden zijn veel gevallen bekend waarbij de gehele bemanning van boord werd gehaald terwijl het schip stabiel bleef drijven. Onduidelijk is ook waarom onder dergelijke omstandigheden bij het voor anker liggen geen motor paraat stond. En zijn er pogingen ondernomen om de hoofdmotor te starten nadat het schip was losgeslagen? Want toen stond er nog geen water in de machinekamer. Wellicht vaart de bulkcarrier op zware olie, maar dat betwijfel ik. Die moet vóór inspuiting eerst verhit worden en dat kost tijd. Kortom een paar onduidelijkheden die wellicht nog beantwoord zullen worden. Gelukkig betrof het een leeg vrachtschip.

Nadat de bulkcarrier door de wind het zuidoosten indreef, gingen er meerdere alarmbellen rinkelen. Uiteindelijk raakte het vrachtschip ook nog een platform waarbij wederom fikse schade aan de romp het resultaat was. Gelukkig heeft de op drift geraakte bulkcarrier verder geen obstakels geraakt, want het ging dwars door een windmolenpark. Gehavend, maar stabiel en geen olie lekkend (voor zover bekend) werd het maandagavond rond zeven uur op minder dan vijf mijl ten westen van Terheijde door de sleepboten ‘Sovereign’ en de ‘Multra Tug 18’ op sleeptouw genomen.

Overigens is ook ie rakelings langs nog een platform gedreven, waar ruim honderd man op werkzaam waren. Er waren daardoor vijf helikopters in de lucht om die bemanning in geval van nood snel te kunnen evacueren. De laatste dag van januari 2022 was dus een uiterst spannende dag.

Stel dat het geen lege bulkcarrier maar een halfgevulde olietanker van 160 meter was geweest. En dat de bemanning eveneens vrij snel van boord was gehaald. Dan waren de risico’s op een gigantische ramp nog veel groter geweest. Dan had de aanvaring met de chemicaliëntanker al volledig fout kunnen gaan en catastrofaal kunnen zijn. En ook het schampen van het platform een paar uur later. Ontploffingen, brand, olieverlies. Je moet er niet aan denken wat er onder dergelijke omstandigheden kan gebeuren.

Ondanks het feit dat de Nederlandse Kustwacht twee schepen standby heeft, ging het maandag toch behoorlijk mis en duurde het vrij lang alvorens de op drift geraakt bulkcarrier op sleeptouw kon worden genomen door de ‘Sovereign’ van Boskalis. Er zal ongetwijfeld geëvalueerd worden, maar vast staat dat die windmolens een enorme sta-in-de-weg zijn. En er komen er nog veel meer. De visserij krijgt wekelijks alle kritiek van milieuorganisaties en politieke partijen over zich heen, maar over de uitrol van windmolens hoor je geen wanklank. Toch vreemd, want als het één keer misgaat, dan kan het goed misgaan en zijn de gevolgen niet te overzien. Waarschijnlijk hebben ngo’s daar geen moeite mee.

EMK-vissers via Facebook

Julietta D: hierbij nog een overzicht van de afgelegde drift. Voor nu sluiten wij de verslaglegging. De komende tijd zullen er uit dit incident lessen getrokken moeten worden. De kwetsbaarheid van (cruciale) infrastructuur is pijnlijk duidelijk geworden. pic.twitter.com/F9R1ERJdNa

— Reddingsdienst (@Reddingsdienst) January 31, 2022