Framing natuurclubs bedreigt garnalenvisserij
5 min readDe Waddenzee is een uniek, beschermd natuurgebied. Geen misverstand daarover. Mensen en hun menselijke activiteiten zijn echter al eeuwen onderdeel van die unieke waddennatuur. Mens en ‘natuur’ op het wad onder dwang uit elkaar halen, wat 15 ngo’s voorstaan, is nogal onnatuurlijk.
Door visser Jan Steven Korf
Wat zijn zoal menselijke activiteiten op de Waddenzee? Dat zijn visserij, koopvaardij (met o.a. containerschepen), pleziervaart, toerisme, veerboten, waterwerken van Rijkswaterstaat, wetenschappelijk onderzoek, 24/7 autoverkeer over de Afsluitdijk en niet te vergeten: zandsuppletie.
Zonder baggerwerk en zandsuppletie zou het Wad snel dichtslibben. Dat zou betekenen dat er geen vaargeulen naar de Waddeneilanden meer zijn. Recreatie en woon- werkverkeer worden dan compleet lamgelegd. De vaargeul naar Harlingen zou verdwijnen, zodat er geen scheepvaart meer mogelijk is richting Harlingen. Den Helder en de Eemshaven zouden heel misschien door de natuurlijke stroming, beperkt bereikbaar blijven. Dat zou wel onzekerheid troef betekenen voor de Marine en voor bouw en onderhoud van windparken op zee…
Bij elk tij (eb-vloed) worden duizenden tonnen zand en slib verplaatst. Bij elk tij verandert de bodemstructuur. Bij elke storm, vooral bij Noordwesterstorm, is het Wad onderhevig aan verandering.
Regelmatig worden boeien in de vaargeul verzet. Niet omdat garnalenvissers door bodemberoering de vaargeulen dichtvissen. Nee, dat komt door een natuurlijk proces waar geen levend wezen invloed op heeft.
Door de klossenpees voor in het net heeft garnalenvisserij evenveel invloed op de bodem als een autoband op een snelweg. Er is minimale beroering van de bodem. Sporen worden 24/7 ook direct uitgewist op het ritme van eb en vloed (stroming) en zand en slib verplaatsende stormen.
Via een zogeheten ‘zeef-lap’ in het net ontsnapt jonge vis en blijven garnalen in de zogeheten achterkuil (of de ‘staart) van het net zitten. De invloed van de garnalenvisserij is in het licht van getijdenstromen en stormen te verwaarlozen.
Toch hebben 15 natuurorganisaties de krachten gebundeld om de garnalenvisserij op de Waddenzee te verbieden. Vanwege ‘verstoring’ en ‘stikstof’. In hun ogen verdient het Wad betere bescherming en moet het bodemleven worden hersteld.
Wat is er nu eigenlijk aan de hand en wat zijn de oorzaken?
De zeehondenpopulatie was 25 tot 30 jaar terug op een dieptepunt. Tegenwoordig leeft er een overtal aan zeehonden in de Waddenzee. Wat eet een zeehond? Precies: dat zijn grotere vissen en schaal- en schelpdieren. Tot wel 8 kilo per volwassen zeehond per dag.
De aalscholverpopulatie is de laatste 20 jaar ook explosief gestegen. Tot zulke grote hoeveelheden, dat er zelfs in Brussel wordt nagedacht over indamming van de populatie. En jawel, ook aalscholvers eten volop vis en zeevruchten.
Nog tijdens de jaren 1970-1980 stroomde er vanuit de rivieren grote hoeveelheden fosfaat de zee en ook het Wad op. Fosfaat is in principe een natuurlijk product en een groeiversneller voor het leven in zee.
Afname van fosfaten zorgde voor een afname van zogeheten biomassa (vis en ander leven). Het uitroepen van de zogeheten Scholbox, een visserijvrij gebied voor de kust, zorgde ervoor dat de bodem plaatselijk veranderde in een onderwaterwoestijn.
Natuurlijk zijn menselijke invloeden ook niet te verwaarlozen. Denk aan de aanleg van de Afsluitdijk die het complete ecologische systeem van de Waddenzee en de Zuiderzee vernietigde. Denk ook aan de huidige werkzaamheden aan de Afsluitdijk. Denk aan gaswinning en proefboringen, stroomkabels ingraven vanaf windmolenparken door de Waddenzee naar het vaste land, etc.
Rioollozingen met chemicaliën en medicijnresten zullen ongetwijfeld geen gunstige invloed op het Wad hebben (gehad). Last but not least, ook klimaatverandering heeft invloed. Als het water ietsje warmer wordt, ook al is de verandering minimaal, dan reageert het zeeleven hierop. Sommige soorten trekken noordelijker, richting kouder water; andere soorten komen bij ons buurten.
Als natuur- en milieuorganisaties vissers ervan beschuldigen het bodemleven en de waddennatuur te verslechteren, dan komt vanzelfsprekend ook de baggerindustrie aan de beurt. Of niet?
Zolang er regelmatige scheepvaart op de Waddenzee mogelijk is, zijn er zandzuigers aan het werk om scheepvaart mogelijk te maken. Honderden tonnen slib en zand worden opgezogen en verplaatst naar dumplocaties. Hier komt vele malen meer bodemberoering bij kijken dan bij het vissen van de garnalenvloot.
Gelijke monniken gelijke kappen. Dan ook de zandsuppletie verbieden met alle gevolgen van dien.
Stikstofuitstoot?
Dat wordt veroorzaakt door iedere diesel- en benzinemotor.
Dan ook geen 24/7 zwaar verkeer meer over de Afsluitdijk.
Dan ook per direct een verbod op vervuilende containerschepen met goedkope Aziatische op Chinese kolencentrale-energie gefabriceerde producten, die dagelijks boven de Waddeneilanden richting Duitse havens varen.
Dan ook geen recreatievaart meer op het Wad.
Dan ook geen beroepsvaart meer op het Wad.
Dus ook geen veerdiensten meer en geen binnenvaart, mosselkotters, loodsboten, onderhoudsschepen voor windparken.
Menselijk ingrijpen in de natuur is niet altijd succesvol. Denk aan die Scholbox, denk aan het drama Oostvaardersplassen. Zijn de medewerkers van de 15 natuur- en milieuorganisaties die nu naar de rechter stappen, zich hiervan wel bewust?
Enkele inhoudelijke telefoontjes tonen aan dat tal veel natuur- en milieu fanaten ook niet goed weten waar zij of hun organisaties mee bezig zijn. Zij beroepen zich op onderzoeksrapporten waar de bronnen omstreden van zijn, en waarvan onderzoek conclusies elkaar tegenspreken, ze wijzen naar boven in de organisatiehiërarchie, of gooien het op allianties met andere ngo’s.
De natuurorganisaties en de visserij zouden samen moeten optrekken om goed Waddenbeheer mogelijk te maken, maar ngo’s geven nu liever de visserij de schuld van een situatie waar vissers hooguit een verwaarloosbaar onderdeel van zijn.
Waarom komt het dan toch zover dat wad vissers en ngo’s weer eens tegenover elkaar staan?
Omdat onze beroepsgroep van vissers zich te gemakkelijk laat manipuleren. De visserij is bovendien al een makkelijk doelwit dat door valse framing al decennia in een kwaad daglicht staat. En de visserij geeft bij onterechte beschuldigingen toch niet veel tegengas… Onze milieu- en natuurclubs voelen zich ook nog eens gesterkt door de politiek.
Tal van in recente peilingen winnende en verliezende politieke partijen zijn er nu als de kippen bij om een statement af te geven. Milieu en natuur scoort zo lekker en… er zijn binnenkort provinciale verkiezingen.
Het menselijk aspect wordt totaal uit het oog verloren.
Een garnalenvisser die momenteel met zijn kotter voor de kant ligt en de nieuwste motor met de schoonste technieken laat inbouwen, wordt met de aangekondigde gerechtelijke stappen van de 15 ngo’s gewoon vermoord. Er is geen andere goede beschrijving voor.
Je investeert rond de 100.000 euro om je van een toekomst te voorzien en vervolgens komen onze natuur- en milieufreaks met nieuwe argumenten die je toekomst compleet de grond in boren. Het is waanzin. Ik kan mij dan ook niet aan de indruk onttrekken dat hier een vooropgezet spel wordt gespeeld.
Dit is een scenario waarbij de visserij wederom met het hoofd op het hakblok wordt gelegd. Zie hier gemanipuleerde corruptie die zijn weerga niet kent.
Zie hier hoe verdorven natuur- en milieuclubs zijn geworden, nu zij kwetsbare beroepsgroepen als boeren en vissers zonder enig inlevingsvermogen de nek omdraaien.
Zie hier de kwalijke praktijken van deze clubs om zich te verzekeren van ongelimiteerde subsidie. Zie hier het naderende EINDE van een ooit zo gewaardeerde beroepsgroep.
Jan Steven Korf via EMK-vissers
#Opinie | Door visser Jan Steven Korf | VALSE FRAMING NATUURCLUBS BEDREIGT #GARNALENVISSERIJ | De Waddenzee is een uniek, beschermd natuurgebied. Maar mens en ‘natuur’ daar onder dwang uit elkaar halen, wat 15 ngo’s voorstaan, is nogal #onnatuurlijk. https://t.co/CXdh5dr1BE pic.twitter.com/AIqPrqE3Bg
— EMK-vissers (@EMKvissers) January 20, 2023