Wat doet en bereikt EMK-vissers als vissersactiegroep?
4 min readToen vissersactiegroep Eendracht Maakt Kracht (EMK) bijna zeven jaar terug voor het eerst van zich liet horen, werd vooral de energiesector uiterst kritisch gevolgd. Vissers Dirk Kraak, Job Schot, Cor Vonk en de overige bestuursleden hadden geen goed woord over voor de plannen om de Noordzee nog verder vol te gooien met windmolens.
Door Willem den Heijer.
Verlies van visgrond was een gevaar voor het voortbestaan van de vissersvloot en heeft bij de huidige grootschalige uitrol grote gevolgen voor het zeemilieu, inclusief de visbestanden.
Geleidelijk aan verschenen de eerste speculaties over de nadelige effecten van windmolens op het mariene milieu en Dirk Kraak kwam erachter dat windparken zelfs zonder een MER-procedure (Milieu Effect Rapportage) geplaatst zijn en worden.
Deze en andere onderwerpen, zoals de idiote Europese aanlandplicht en het verbod op pulsvisserij zijn door de mannen van EMK herhaaldelijk naar buiten gebracht, zowel via sociale media (Twitter en Facebook) als in persberichten, tijdens demonstraties en in gesprekken met journalisten.
Ja, en wat heeft EMK daarmee bereikt? Die vraag hoor ik vaak genoeg gesteld worden. Ik zie het als een pluim voor EMK. Het betekent namelijk dat de aanhang veel verwacht van de actiegroep. Niet dat EMK de illusie zou hebben de uitrol van windmolenparken af te kunnen stoppen. Zo realistisch zijn vissers ook wel.
Bovendien is EMK geen belangenorganisatie en zit dus nauwelijks of veel minder aan tafel bij het ministerie van LNV dan de voormannen van de twee visserijorganisaties, die overigens niet te benijden zijn. De actiegroep komt daarentegen wel op voor de belangen van de visser. Dat staat buiten kijf.
EMK is ook maar nauwelijks in staat om het huidige visserijbeleid om te draaien. Als vissers denken van wel dan moeten zij hun verwachtingspatroon bijstellen. EMK kan door vaker de publiciteit op te zoeken de zaak wel beïnvloeden. De aandacht voor de visserij in de pers en via breed gedeelde berichten op social media is sinds 2017 enorm toegenomen.
Feit: voor die tijd stelde die aandacht voor de situatie van de visserijsector weinig voor, terwijl toen echt al wel duidelijk was dat de visserij het extreem moeilijk zou gaan krijgen. Kortom, EMK heeft het onderwerp visserij in mediakringen flink op de kaart helpen zetten.
Het saneren en slopen van een fiks deel van de boomkorvloot is ook niet stilletjes verlopen. Nogal wat burgers zijn op de hoogte van wat er daadwerkelijk speelt en uiten hun afkeuring. Dat is mooi meegenomen, want waar het om gaat is om onder andere sympathie te verkrijgen bij het publiek in de hoop dat mensen bij een volgende verkiezingsronde op de juiste politieke partij stemmen en niet op partijen die ons land, de economie en de natuur de das om doen. Want vergis je niet: de uitrol van windparken op zee, zal gepaard gaan met onherstelbare natuurschade, zoveel is wel duidelijk. Zelfs de media krijgen daar langzaamaan oor en oog voor.
Aanvankelijk ging de aandacht uit naar de kottervloot en geleidelijk aan kwamen ook de garnalenvissers en kleinschalige IJsselmeervissers in beeld. Dat werd duidelijk tijdens de demonstratie op 14 augustus 2021. Daar lieten we een duidelijk signaal achter.
Ik hoor weleens dat EMK moet aansluiten bij de boeren. Maar hoe zie je dat dan? Bij een demonstratie in je oliegoed op een tractor stappen? Of hadden we een paar boeren mee moeten nemen tijdens het vlootprotest in 2021? Natuurlijk zijn er diverse evenementen geweest, zoals de Boeren lunch in Amsterdam, waar boeren en vissers gezamenlijk optrokken, en ook bij een aantal boerendemonstraties waren vissers aanwezig en klommen ook vissers op het podium om te speechen.
Uiteraard maken visserij en landbouw gezamenlijk deel uit van de Primaire Sector en beide segmenten produceren voedsel. We hebben ook veel gemeen. Namelijk het feit dat we de dupe zijn van een krankzinnig agrarisch beleid. Maar beide segmenten verschillen ook behoorlijk. Boeren verliezen zonder compensatie geen grond aan windmolenparken en alles wat leeft in en moet groeien op hun landbouwgrond ondervindt geen impact door gigantische elektrische kabels. Maar zeer warme contacten zijn er weldegelijk. Daar hoeven bezoekers van deze pagina zich geen zorgen over te maken.
Wat vissers en boeren heel sterk gemeen hebben, is de ergernis. Ergernis over het gezeik van politieke partijen die de hele primaire sector geen blik waardig keuren. Ergernis over de leugens die milieuorganisaties te pas en te onpas verspreiden en de burger opzadelen met een schuldgevoel of in elk geval een slecht humeur, wat dan weer leidt tot angst en depressies.
Boeren en vissers zijn het unaniem eens over de Groene Leugen. Laat dat duidelijk zijn. En ook hier zullen weer bezoekers zijn die vinden dat er een einde moet komen aan overbevissing. Maar die is er al heel lang niet in de Noordzee. Wel onder bevissing van beschikbare quota. Als activisten tegen overbevissing zijn, moeten ze verhuizen naar China, Turkije, Taiwan, Zuid-Korea of mogelijk zelfs Italië (Italianen weten nu ook de West-Afrikaanse wateren te bevissen) en daar dan gaan demonstreren. Dan zijn ze goed bezig!