Keuringsdienst van Waarde over bijvangst

Een visser treft meer vissoorten in zijn net aan dan waar hij in hoofdzaak op vist. Bijvangst wordt dat genoemd. Een verwarrende term, zeker in de discussie over de aanlandplicht.

Gisteravond in de Keuringsdienst van Waarde doken de programmamakers het visschap in. Bijvangst ligt er in de winkel. Wat is dit? en waarom ligt deze voor zo’n hoge prijs in het schap? Het blijkt dat wij in Nederland weinig kennis hebben van de vele soorten vis die in de Noordzee zwemmen. De supermarkt wil daar meer bekendheid aan geven, want deze vis zou vaak worden teruggegooid.

Dat klopt niet volgens de vissers. Bijvangst wordt veel gegeten, alleen niet in Nederland. Elke vis die marktwaarde heeft wordt aan de wal gebracht.

Een groter probleem is de aanlandplicht; een wet die voorschrijft dat alle gequoteerde vis die in het net komt aan land moet worden gebracht. Inclusief te jonge vis, die we niet mogen eten. Europa wil met deze wet de vissers verplichten om selectiever te gaan vissen. Een voor de tong- en scholvisserij onbegrijpelijke maatregel.

Het tv-programma Keuringsdienst van Waarde zocht het verschil uit tussen gewenste meer vangst en ongewenste bijvis die niemand hebben wil. Gesproken werd onder andere met Job Schot (EMK), Nico Waasdorp (Viscalist) en Christien Absil (The Good Fish Foundation).

>>> Klik hier om het programma terug te zien <<<