Niet uitgesproken speech van EMK op Holland Fisheries Event 2016

Vandaag bent u hier op Urk om misschien wel één van de laatste edities te openen van het Holland Fisheries Event, een visserij event dat getuigd van de vitaliteit, innovatie, progressie en ondernemingsgeest in de visserijsector. 

Door Job Schot

Op het moment gaat het hartstikke goed met de visserij, na een tijd van recessie kruipen we weer uit het dal omhoog. We krijgen weer een beetje vis op de botten economisch gezien en ook in zee. Want de Noordzee en aangrenzende wateren stikken van de vis. Vis waarvoor je als visserman ontzettend dankbaar bent en zeker ook als je die nog vangt ook. Maar die rijkdom aan vis word nu onze straf, straf ja nogmaals. Het volgende speelt, er hangt ons namelijk een aanlandingsplicht  boven het hoofd, en die hangt er als het zwaard van Damocles, en het zwaard is met de punt nog maar net mis van het hoofd van de prachtige visserijsector, het aanlandingsplicht zwaard dat zakt om de doodsteek toe te dienen aan de sector.

Nog even en dan ligt de sector met zijn mooie vloot opgelegd in de haven of zijn alreeds gesloopt. De sector die al gehalveerd is de laatste decennia, de sector die enorm heeft geïnnoveerd in nieuwe vangst methoden, nieuwe netten en vistuigen, flyshoot, twinrig, pulsvisserij, ontsnappingsvensters, grotere maaswijdtes om selectiever te vissen, een enorme reductie van co2 uitstoot, minder bodem impact etc.

Vanmorgen toen ik onderweg was naar Urk hoorde ik op het nieuws dat de moderne vliegtuigindustrie en vliegmaatschappijen niet bij machte is de co2 uitstoot met 1% te verminderen, om dit te compenseren laten ze bossen planten om zo een goeie sier te maken naar het publiek en de co2 uitstoot te compenseren.  De vissersvloot daarentegen heeft door brandstof besparende vistechnieken, netten, tuigen etc. een reductie van co2 uitstoot weten te krijgen variërend van 20 tot 75%.

In een lege zee hoef je niet te selecteren, maar in onze rijke Noordzee en aangrenzende wateren is dat een hot item geworden, en word er door de sector alles aangedaan om de selectie zo goed mogelijk te laten plaatsvinden onder water, snelle verwerking aan dek, zodat de bijvangst en ondermaatse vis zo snel mogelijk overboord kan en dus de grootste overlevingskans heeft. Elke procent die overleeft is meegenomen en kan zorgen voor nageslacht, een vis of tong of schol die overleeft kan zorgen voor 10000 nakomelingen. U heeft zelf gezegd aan boord van een kotter toen u de levende discards zag, gekkenwerk om deze dood te laten gaan, dan is het toch volstrekte waanzin om deze vis aan boord te laten doodgaan, uitzoeken, verwerken, opslaan en aanlanden vernietigen, kortom een onwerkbare situatie, denk niet van dit handelen we even ,een uitzonderingetje hier en een uitzonderingetje daar en de vissers wennen er wel aan, want geen mens gaat dit doen, werk voor jan joker en voor de reder of de eigenaar van het schip een enorme kostenpost.

De sector verzuipt al in de regelgeving. Het is aan de dag van vandaag voor een schipper niet meer te doen om de bomen in het bos van de regelgeving te zien. We halen doordat we de babyvisjes dood laten gaan een hele nieuwe generatie uit de zee, dus na een paar jaar is de zee leeggevist, waar geen jeugd is, is geen toekomst. We zitten opgescheept met ‘choke species’, die ervoor zullen zorgen dat we voor de helft van het jaar al uitgevist zijn, controles op zee en de daarmee gepaard gaande stress voor schipper en bemanning, wij als West-Europese vissers worden door deze aanlandplicht onevenredig hard getroffen.

Met onze demersale visserij, een gemengde visserij, is selectiviteit eindig en kun je niet tot in het oneindige blijven selecteren want dat gaat gepaard met het verlies van marktwaardige vis en een visserman gaat niet naar zee om het water te zeven.

Nogmaals de enorm goede visbestanden van schol en tong in de Noordzee is niet tot stand gekomen door een aanlandplicht, en is bij monde van Imares en elk gezond denkende zichzelf respecterende bioloog ook niet nodig voor een gezond bestand. Zelfs Oceana geeft toe dat ze staan te kijken van de biodiversiteit van de Noordzee, maar liefs 700 soorten, waar vind je die op deze planeet? En dat in die zogenaamd verwoeste zee door die visserlui met hun zware netten, die de zeebodem slopen. Mede door de visserman is de Noordzee de visrijkste zee op aarde, niet meer en niet minder.

Nu de Brexit eraan komt word het nog moeilijker om het spreekwoordelijk hoofd boven water te houden. Het VK waar de bedenkers van de discardban vandaan komen trekken straks een lange neus naar hun Europese collega’s, en zeggen sorry jullie zijn toch zo gek met de EU, wij zijn gelukkig verlost van die regeltjes en bemoeizucht uit Brussel.

Treed terug op uw voornemen om de uitlandingsplicht uit te voeren, en ga naar Brussel en zeg weg met artikel 15 van het GVB. Deze waanzinnige contraproductieve desastreuse wet zal zorgen voor de ondergang van onze mooie vloot en er tevens voor gaat zorgen dat we één van de laatste keren een Fisheries Event gehad hebben in Urk.

Allen een goede beurs en geniet ervan, snuif, ruik proef en voel en zie hoe goed het gaat, het kan wel eens de laatste keer zijn.

Job Schot @JobSchot / EMK

[Deze speech staat online omdat deze niet uitgesproken mocht worden tegen de staatssecretaris en aanwezigen op het Holland Fisheries Event 2016]